maandag 5 december 2011

PR op de 15km

Zondag 4 december, minimaal half Nederland zit met sinterklaas in zijn hoofd en legt de laatste hand aan gedichtjes of het inpakken van kadootjes voor de kleinkinderen. Daarnaast bestaat er een redelijk grote groep mensen die een wedstijdje gaat rennen, waaronder ik. Ik doe mee aan het Zorg&Zekerheid Circuit, de lange afstand. Dit zijn 8 wedstrijden met een klassement, onderverdeeld in leeftijdsklasses. Ik val onder de senioren (onder de 35jr). De lange afstand houdt in 15km, 10EM of halve M. Deze keer was het 15km, de tweede wedstrijd. Komt dat even mooi uit, ik heb nog geen officieel PR staan voor de 15km. Meteen maar een ambitieus doel stellen, onder het uur! Met het voorgenomen doel in de auto naar de wedstrijd, Ter speckeloop in Lisse. Ter plekke beetje zitten en kijken naar de andere lopers, nog geen bekenden, de spanning in me stijgt gestaag. Damn, moet rustig blijven. 10min voor de start zie ik Walter, hij zit in andere klasse en loopt 1 a 2 min sneller, kan ik me moooi aan optrekken. Praatje maken en samen naar de start. Bam, ineens al de start, shit, stress! Ga ik het redden? Onzekerheid slaat toe, mijn benen voelen slap. Na 2km nog steeds slappe benen, laat maar varen die ambitieuse doelstelling en nu lekker gaan lopen. Na 2,5km draaien we naar rechts, vol in de wind. Ik loop alleen, dus buffel tegen de wind in voor 5min. Eindelijk weer naar rechts en de wind in de rug, even op adem komen. De grap is dat het 3 rondes zijn zodat je precies weet wat je te wachten staat na 1 ronde. In de tweede ronde zie ik verschillende lopers van de vorige loop net voor me lopen. Net als de vorige loop, loop ik gestaag op hen in en gestaag er voorbij. Kleine mentale tip is uitgedeeld. Km 8 en 9 heb ik het genoegen aan de praat te raken met de Nederlands kampioen marathon in de klasse 65+. Deze goeie man liep net zo hard als ik (14.6km/u). Zijn tijd op de marathon dit jaar 3:15u, wow! In ronde 3 liet ik de 65jarige kampioen nipt achter me en begon de echte wedstrijd tegen mezelf en een paar lopers die me op de hielen zaten. We draaien weer naar rechts, het stuk vol in de wind. De kracht vloeit langzaam uit mijn benen, nog 3km.........Ik ben het groepje volgers voor gebleven en draai weer uit de wind. Meteen merk ik een versnelling op achter me. Shit, ik wil even op adem komen! Geen tijd, nog 2km, gaan!!! Ik pers het uit mijn tenen en weet in de laatste km nog een loper in te halen. 100m voor de finish begint een volger te sprinten. Dacht niet dat ik me nog ga laten inpakken. Met het laatste beetje energie sprint ik naar de finish. 1:01:44 en net niet ingehaald op het einde!! Ik ben blij, soort van euforisch om de spannende strijd van de laatste 2km. Thuis zie ik dat ik van de tweede plek in het klassement ben gestoten in mijn klasse door een loper die in 55min is gefinisht. Die jongen is een maatje of 3 te groot voor me, hopen dat ie volgende keer niet meedoet en ik mijn tweede plek terugren!